Bezittelijk voornaamwoord in het Frans

Bezittelijk voornaamwoord

Het boek is van jou, het is jouw boek! Met de bezittelijke voornaamwoorden kan je, zoals het woord al zegt, bezit aangeven.

In het Nederlands zijn de bezittelijke voornaamwoorden woorden zoals mijn, jouw, zijn, haar, ons, jullie, hun. Achter al deze woorden kan je zelfstandige naamwoorden zetten.

Mijn huis, jouw boek, zijn hond, haar sleutel, ons bed, jullie tuin, hun keuken. Bezittelijke voornaamwoorden bestaan ook in het Frans: les pronoms possessifs). Wat zijn de Franse bezittelijke voornaamwoorden? Wat zijn de verschillen met het Nederlands?

Les pronoms possessifs

In het Nederlands verandert het bezittelijke voornaamwoord niet, of het woord er na nou enkelvoud is of meervoud, of mannelijk of vrouwelijk -> Mijn broer, mijn broers, mijn zus, mijn zussen. In het Frans is dit niet zo, het bezittelijk voornaamwoord past zich aan aan het geslacht en de hoeveelheid van het zelfstandige naamwoord . Voor meer informatie over hoe je het geslacht van zelfstandige naamwoorden bepaalt, kijk dan even in het artikel ‘Geslachtsbepaling Frans’ in de Academy.

Nederlands bezittelijk voornaamwoord	Mannelijk enkelvoud	Vrouwelijk enkelvoud	Mannelijk en vrouwelijk meervoud
Mijn boek / mijn huis Mijn boeken / mijn huizen	mon livre	ma maison	mes livres / mes maisons
Jouw boek / jouw huis / jouw boeken / jouw huizen	ton livre	ta maison	tes livres / tes maisons
Zijn boek / zijn huis Zijn boeken / zijn huizen	son livre	sa maison	ses livres / ses maisons
Haar boek / haar huis / haar boeken / haar huizen	son livre	sa maison	ses livres / ses maisons
Ons boek / ons huis / onze boeken / onze huizen	notre livre	notre maison	nos livres / nos maisons
Jullie boek / jullie huis / jullie boeken / jullie huizen	votre livre	votre maison	vos livres / vos maisons
Hun boek / hun huis / hun boeken / hun huizen	leur livre	leur maison	leurs livres / leurs maisons

Bijzonderheid: in het Frans moet je dus altijd letten op het geslacht van het zelfstandig naamwoord, niet naar het geslacht van de ‘bezitter’.

Het is zijn huis. -> C’est sa maison. (ook al is het ‘zijn’, je gebruikt de vrouwelijke vorm want ‘maison’ is vrouwelijk)

Het is haar huis. -> C’est sa maison.

Het is zijn boek. -> C’est son livre.

Het is haar boek. -> C’est son livre. (ook al is het ‘haar’, je gebruikt de mannelijke vorm want ‘livre’ is mannelijk).

Zo werkt de app

Begin nu

Uitzondering: begint een vrouwelijk zelfstandig naamwoord met een klinker (a,e,i,o,u) of een ‘stomme’ h (een h die je niet uitspreekt), dan gebruik je mon / ton / son, in plaats van ma / ta / sa (Fransen houden niet van ‘botsende’ klinkers).

C’est mon adresse. C’est ton adresse. C’est son adresse.

Bezittelijke voornamen zelfstandig gebruikt

Je kon in het Nederlands ook zeggen: het is jouw boek, het is het jouwe . Of: het is mijn huis, het is het mijne . ‘Jouwe’ en ‘mijne’ zijn dan zelfstandig gebruikt.


mannelijk enkelvoud	vrouwelijk enkelvoud	mannelijk meervoud	vrouwelijk meervoud
het mijne	le mien	la mienne	les miens	les miennes
het jouwe	le tien	la tienne	les tiens	les tiennes
het zijne / het hare	le sien	la sienne	les siens	les siennes
het onze	le nôtre	la nôtre	les nôtres	les nôtres
het uwe	le vôtre	la vôtre	les vôtres	les vôtres
het hunne / het hare	le leur	la leur	les leurs	les leurs