In het Frans worden veel verschillende werkwoordstijden gebruikt, zoals de présent en de passé composé. Ook de passé simple is hier een van.

Vaak gebruik je voor de verleden tijd de passé composé of de imparfait, maar de passé simple is nog een tijd die je in het Frans kan gebruiken voor de verleden tijd.

Mr. Chadd gaat je hieronder precies uitleggen hoe deze tijd precies in elkaar zit en wanneer je het gebruikt.

Wat is de passé simple?

De passé simple lijkt eigenlijk best erg op de verleden tijd in de vorm van de passé composé. Het verschil is echter dat de passé simple alleen een eenmalige gebeurtenis uit het verleden uitdrukt, terwijl de passé composé juist meerdere gebeurtenissen kan uitdrukken, die bovendien vaker plaatsvinden. Je ziet dit ook doordat bij de passé composé vaak naast het voltooide deelwoord nog een hulpwerkwoord wordt gebruikt, terwijl bij de passé simple slechts een werkwoord wordt gebruikt. Een ander verschil is dat de passé simple alleen wordt gebruikt in de schrijftaal. Als je tijdens het spreken dus de verleden tijd wil toepassen, moet je daarom de passé composé . Vandaar ook de vertaling als ‘literaire’ verleden tijd: je gebruikt het alleen bij het schrijven. Hierop bestaat ook weer een uitzondering, want in brieven maak je bijvoorbeeld weer gebruik van de passé composé .

Hoe vorm je de passé simple ?

Je vormt deze tijd in de volgende volgorde: onderwerp + stam + uitgang. Dit ziet er misschien wat moeilijk uit, dus we lichten het hieronder even toe. Over het onderwerp heb je vast al iets geleerd. Zo heb je ‘ik’ ( je ) of ‘wij’ ( nous ). Het geeft aan over wie de zin gaat en vaak staat het vooraan in de zin.

De stam van een werkwoord is waarschijnlijk weer iets lastiger te vinden. Deze kan je vinden door de nous -vorm van het werkwoord waar het om gaat in de présent op te zoeken. Vervolgens moet je -ons achter het werkwoord weghalen en blijft de stam van het werkwoord over.

De uitgangen van deze tijd voor de verschillende onderwerpen verschillen per werkwoord.

• Regelmatige werkwoorden die eindigen op -er

– Bij de ik-vorm ( je ) krijg je de uitgang -ai

– Bij de jij-vorm ( tu ) krijg je de uitgang -as

– Bij de hij/zij/men-vorm ( il/elle/on ) krijg je de uitgang -a

– Bij de wij-vorm ( nous ) krijg je de uitgang -âmes

– Bij de jullie/u-vorm ( vous ) krijg je de uitgang -âtes

– Bij de zij-vorm ( ils/elles ) krijg je de uitgang -èrent

• Regelmatige werkwoorden die eindigen op -ir

– Bij de ik-vorm ( je ) krijg je de uitgang -is

– Bij de jij-vorm ( tu ) krijg je de uitgang -is

– Bij de hij/zij/men-vorm ( il/elle/on ) krijg je de uitgang -it

– Bij de wij-vorm ( nous ) krijg je de uitgang -îmes

– Bij de jullie/u-vorm ( vous ) krijg je de uitgang -îtes

– Bij de zij-vorm ( ils/elles ) krijg je de uitgang -irent

• Regelmatige werkwoorden die eindigen op -re

– Bij de ik-vorm ( je ) krijg je de uitgang -is

– Bij de jij-vorm ( tu ) krijg je de uitgang -is

– Bij de hij/zij/men-vorm ( il/elle/on ) krijg je de uitgang -it

– Bij de wij-vorm ( nous ) krijg je de uitgang -îmes

– Bij de jullie/u-vorm ( vous ) krijg je de uitgang -îtes

– Bij de zij-vorm ( ils/elles ) krijg je de uitgang -irent

• Onregelmatige werkwoorden (bij de meeste vormen)

– Bij de ik-vorm ( je ) krijg je de uitgang -us

– Bij de jij-vorm ( tu ) krijg je de uitgang -us

– Bij de hij/zij/men-vorm ( il/elle/on ) krijg je de uitgang -ut

– Bij de wij-vorm ( nous ) krijg je de uitgang -ûmes

– Bij de jullie/u-vorm ( vous ) krijg je de uitgang -ûtes

– Bij de zij-vorm ( ils/elles ) krijg je de uitgang -urent

Leerlingen die hier vragen over hebben, keken ook naar:

Le passe compose

L’imparfait

Onregelmatige werkwoorden