De Umlaut

Ïn hët Düïts krïjgën klïnkërs äf ën töë twëë püntjës bövënöp zïch.

Dïë püntjës nöëmën wë ëën Umlaut. Hoe werkt het gebruik van die Umlaut precies? Mr. Chadd legt het je uit!

De umlaut

Uitleg

De Umlaut lijkt qua teken op het trema in het Nederlands: allebei plaatsen ze twee puntjes op een klinker. In het Duits geeft de Umlaut aan dat de letter iets anders uitgesproken moet worden dan je normaal zo’n doen. Het draait dus om klankverandering.

De Umlaut komt alleen niet op alle klinkers, maar alleen op de a, de u en de o. Een makkelijk ezelsbruggetje is het woord ‘auto’, daar zitten ze alle drie in!

Hieronder vind je een overzichtje van de klankveranderingen die gebeuren als je een Umlaut gebruikt:

A spreek je uit als ‘ah’, maar Ä spreek je uit als ‘eh’.
U spreek je uit als ‘oe’, maar Ü spreek je uit als ‘uu’.
O spreek je uit als ‘oh’, maar Ö spreek je uit als ‘eu’.
Au spreek je uit als ‘au’, maar Äu spreek je uit als ‘oi’.

Het gebruik van de Umlaut gebeurt op allerlei momenten. Veel woorden krijgen een Umlaut als ze van enkelvoud naar meervoud gaan (bv. Die Stadt 🡪 Die Städte). Woorden die in het enkelvoud al een Umlaut hebben, behouden die ook in het meervoud (bv. die Säge 🡪 die Sägen). Ook krijgen veel werkwoorden in de Konjunktiv een Umlaut (bijv. müssten of möchten).